Wenn immer mehr Menschen diesem Beispiel folgen kann die Welt friedvoller werden.
Die Berschpredischd:
Die Reedd vunn de wouhrhaffdisch Gereschdischkeid: 5,1 - 7,29
5,1 Wie de Jesus die veele Leid gesäijhe hott, iss er uff en Bersch gekletterd, hott sisch heegesetzd un die Jünger sinn bei ehn kumme.
2 Dounn hott er ougefounge see redde un hott see folschendes gelehrnd des wou bis in alle Ewischkeid gelde soll.
Die Seelischpreisunge 5,3 - 12
3 Er hott dounn denne Leid gesaad:
Seelisch, die wou Ourm im Geisde soi; / dounn denne geheerd des Himmelreisch.
4 Seelisch die wou trauwerrn; / dounn die werrn getrösd werrn.
5 Seelisch, die wou kou Gewald ouwende; / dounn die werrn des Lound erwwe.
6 seelisch, die wou hunger un dorschd noch de Gereschdischkeid hou; / dounn die werrn soud werrn.
7 seelisch die wou bourmherzzisch soi; / dounn die werrn Erbourme finne.
8 seelisch, die wou eh sauwer Herzz hou; / dounn die werrn de liewe Godd säijhe derffe.
9 seelisch, die wou Friede stiffde; / dounn die werdd mer Kinner Goddes nenne.
10 seelisch, die wou wäije de Gereschdischkeid wäije veefolschd werrn; / dounn denne geheerd des Himmelreisch.
11 seelisch seid ehr, woun ehr wäije mer geschennd un veehaache werdd un eisch lauder bäijße Sache nochgesaad werrn.
12 Fraad eisch un juweld: Eijern Lohn im Himmel werdd grouß soi. Dounn sou sinn ach schunn die Prophede vorr eisch veefolschd wourn.
Vumm Salz vunn derre Erd un vumm Lischd in derre Weld 5,13 - 16
13 Ehr seid des Salz vunn de Erd. Wounn es Salz soin Geschmakk veeleerd, woumit kounn mer´s widder salzisch mache? Es daachd nix mäij; es werdd fordgeworffe un vunn de Leid kabbuttgeträhde.
14 Ehr seid des Lischd vunn derre Weld. Eh Stoudt, wou uff eh´rem Bersch stäijht, kounn nitt veeboorije bleiwe.
15 Mer stekkd jou ach kou Kerzz ou un stelld en Oummer driwwer, sonnern mer stelld see uff en Leuschder; dass see im gounze Haus leuschde kounn.
16 Sou soll eijer Lischd vorr de Leid leuschde, dass mer eijer gude Werkke siehd un eijer´n Vadder im Himmel gepreesse werdd.
Vumm Gesetz un vunn de Prophede 5,17 - 20
17 Glaabd nitt, dass isch gekumme bin, um des Gesetz un die Prophede uffseehäwwe. Isch bin nitt kumme, um see uffseehäwwe, sonnern, um see see erfülle.
18 Oumen, des souch isch eisch: Bis nitt de Himmel un die Erd veegäijh, werdd ach nitt de klinnsde Buchstouwe vunn dem Gesetz veegäijh, bis nitt alles basseerrd iss.
19 Woun ouner ach nerr ouns vunn de klinnsde Gebode uffhäijwe dudd un die Leid des lerne will, der werdd im Himmel de Klinnsde soi. Wer see äwwer häld un see see hahle lernd, der werdd grouß soi im Himmel.
20 Desdewäije souch isch eisch: Woun eijer Gereschdischkeid nitt veel griißer iss wie die vunn de Schriffdgelehrde un de Pharisäer, werdd ehr nitt in de Himmel kumme.
Vumm Mordde un Veesöhne 5,21 - 26
21 Ehr häbbd geheerd, dass iwwer die Alde gesaad wourn iss: Du sollsd koun umbrennge; wer äwwer oun umbrenngd, der soll em Gerischd veerfalle soi.
22 Isch souch eisch äwwer: Jeder, wou soin Bruder ach nerr wous bäijßes wünsche dudd, soll em Gerischd veefalle soi; un ouner wou iwwer soin Bruder säijd: Du Dummkopp!, soll em Spruch vumm Houhe Roud veefalle soi; woun er äwwer iwwer´n säijd: Du (goddloser) Narr!, soll er im Feijer vunn de Hell veebrenne.
23 Woun de äbbes als Opfer in de Tembel zum Aldoar brenge willsd un derr dodebei oifälld, dass doin Bruder äbbes gäijhe disch hott,
24 dounn loss doi Gaawe am Aldaor leije; un gäijh hee un veersöhn disch see erschd mit doim Bruder, dounn kounnsde kumme un doi Gaawe opfern.
25 Mach ouhne loung see wourde mit doine Geeschner Friede, schunn woun de noch uff em Wäh zum Gerischd mit ehm bisd. Sunnsd werdd disch doin Geeschner vorrn Rischder brenge un de Rischder werdd disch dounn em Wärrder iwwergäwwe un dounn wersd de oigesperrd.
26 Oumen, dess souch isch derr: Du kimmsd vunn dord nitt eh´raus, bis dass de, ach de letzde Fennisch bezouhld hosd.
Vumm Ehebruch 5,27 - 30
27 Ehr häbbd geheerd, dass gesaad wourn iss: Du sollsd nitt die Ehe breche.
28 Isch souch eisch äwwer: Woun ouner eh Fraa ach ner lüsternd ouguggd, hott er in soim Herzz schunn die Ehe mit rerr gebrouche.
29 Woun disch doi räschd Aach zum Bäijße veefeehrd, dounn robb´s eh´raus un werff´s ford! Wall´s besser ferr disch iss, dass ouns vunn doine Glieder veelorn gäijht, wie dass de gounze Kerl in die Hell geworffe werdd.
30 Un woun disch doi räschd Hänn zum Bäijße veefeehrd, dounn hach see oub un werff see ford! Wall´s besser ferr disch iss, dass ouns vunn doine Körbberdaale veelorn gäijht, wie dass de gounze Kerl in die Hell kimmd.
Vunn de Ehescheidung 5,31 - 32
31 Außerdem iss gesaad wourn: Woun ouner soi Fraa fordjäschd, muss er rerr eh Scheidungsurkund gäwwe.
32 Isch souch eisch äwwer: Wer soi Fraa fordjäschd, obwouhl see nix Bäijßes mit eh´rem ounnern gemouchd hott, der sorschd see erschd deferr, dass see mit em ounnern wous oufengd; un wer eh Fraa heijerd, die wou fordgejouche wourn iss, der mäschd Ehebruch mit rerr.
Vumm Schwörn 5,33 - 37
33 Ehr häbbd geheerd, dass iwwer die Alde gesaad wourn iss: Du sollsd koun Moineid schwörn, un: Du sollsd haale, wous de em liewe Godd geschworn hosd.
34 Isch souch eisch äwwer: Schwörd iwwerhaupd nitt, wedder beim Himmel, wall des em liewe Godd soin Thron iss,
35 noch bei de Erd, wall des es Stielsche ferr soi Fiejß iss, noch bei Jerusalem, wall des die Stoudt vumm grouße Könisch iss.
36 Ach bei doim Kopp sollsd de nitt schwörn; wall de nitt eh´mool eh weiß Hoor schwarz mache kounnsd.
37 Eijer Ja soll eh Ja soi, un eijer Nou soll eh Nou soi; alles ounere stoummd vumm Bäijße.
Vunn de Veegeldung 5,38 - 42
38 Ehr häbbd geheerd, dass gesaad wourn iss: Aach um Aach un Zouhn um Zouhn.
39 Isch souch eisch äwwer: Leisd dem, der wou eisch äbbes Bäijßes oudou will, koun Widderstound, sonnern woun disch ouner uff die räschd Bakke hääschd, dounn haahl ehm ach die ouner hee.
40 Un woun disch ouner vorr Gerischd brenge will, um derr es Hemd oub see nehmme, dounn loss ehm ach de Moundel.
41 Un woun disch ouner zwinge will, oun Killemeder mit ehm see gäijh, dounn gäijh zwaa mit ehm.
42 Woun disch ouner um äbbes bidde dudd, dounn gäbb ehm äbbes, un woun ouner vunn derr wous bourije will, dounn schikk ehn nitt ford.
Vunn de Foindesliewe 5,43 - 48
43 Ehr häbbd geheerd, dass gesaad wourn iss: Du sollsd doin Nächsde liewe un doin Foind hasse.
44 Isch souch eisch äwwer: Liebbd eijer Foinde un bähd ferr see, un ach ferr die, die wou eisch veefolsche,
45 dass ehr Kinner vunn eijerem Vadder im Himmel werdd; wall der lässd soi Sunn iwwer de Bäijße un de Gude uffgäijh, un der lässd´s iwwer de Geräschde un de Ungeräschde räijene.
46 Woun ehr nemlisch nerr die liewe doud, die wou eisch liewe, wousferrn Lohn kennd ehr dodeferr erwourde? Mache des dounn nitt ach die Zellner sou?
47 Un woun ehr nerr eijer Brieder grießd, wous doud ehr dodemit Besonners? Mache des dounn ach nitt die Heide sou?
48 Ehr solld allsou vollkumme soi, sou wie´s ach eijer´n himmlische Vadder iss.
Vumm Almose gäwwe 6,1 - 4
6,1 Hied eisch devorr, eijer Gereschdischkeid vorr de Leid eh´raus see stelle; sunnsd häbbd ehr koun Lohn vunn eijer´m Vadder im Himmel see erwourde.
2 Woun de Almose giejsd, loss des nitt vorr derr herpusaune, wie´s die Heuschler in de Synagoche un uff de Gasse mache, die mache des nemlich nerr dass see vunn de Leid gelobbd werrn. Oumen, des souch isch eisch: Die häwwe ehr´n Lohn schunn gried.
3 Woun de Almose giejsd, soll doi link Hänn nitt wisse, wous doi räschd dudd.
4 Doi Almose soll veeboorije bleiwe un doin Vadder, der wou ach des Veeborijene siehd, werdd derr´s ferr gudd ourechne.
Vumm Bähde es Vadderunser 6,5 - 15
5 Woun ehr bähd, machd´s nitt wie die Heuschler. Die wou sisch beim Bähde geern in de Synagoche vorrne hee stelle, un ach an de Strooßeekke bähde, dass see vunn de Leid gesäijhe werrn. Oumen, des souch isch eisch: Die häwwe ehr´n Lohn schunn gried.
6 Du sollsd äwwer in doi Stubb gäijh, woun de bähdsd, un hinner derr die Deer zumache; dounn kounnsde zu doim Vadder bähde, wall ach der im Veeborijene iss. Un doin Vadder, der wou ach des Veeborijene siehd, werdd derr´s veegelde.
7 Woun ehr bähd, solld ehr nitt plappern wie die Heide, die wou mouhne, sie werrn nerr geheerd, woun see en houfe Wordde mache.
8 Machd´s nitt wie die; dounn eijer´n Vadder waaß, wous ehr brauchd, noch vorr dem dass ehr gebähd häbbd.
9 Sou solld ehr bähde: Vadder unser im Himmel, / doin Noume werdd geheilischd,
10 doi Reisch kumme, / un doin Wille geschehe / wie im Himmel, sou ach uff de Erd.
11 Gäbb uns unser täschlisch Brod, des wou mer brauche.
12 Un dou uns unser Schuld erlosse, / wie ach mer unserene Schuldischern erlosse hou.
13 Un feehr uns nitt in Veesuchung, / sonnerrn dou uns vorr dem Bäijße rette.
14 Woun nemlisch ehr de Leid ehr Veefehlunge veegäbbd, dounn werdd ach eijer´n himmlische Vadder eisch veegäwwe.
15 Woun ehr äwwer de Leid nitt veegäbbd, dounn werdd ach eisch eijer´n Vadder eijer Schuld nitt veegäwwe.
Vumm Fassde 6,16 - 18
16 Woun ehr fassde doud, machd kou bäijß Gesischd wie die Heuschler. Die doun sou trübselisch gugge, dass ach alle Leid merke, dass see fassde dou.
Oumen, des souch isch eisch: Die häwwe ehr´n Lohn schunn gried.
17 Mach du derr äwwer doi Hoorn schäij, un wäsch der doi Gesichd woun de fassde dussd,
18 dass die Leid nitt merke, dass de fassde dussd, sonnerrn nerr doin Vadder im Himmel, wall der ach des Veeborijene siehd; un doin Vadder, der wou ach des Veeboijene siehd, werdd derr´s veegelde.
Vunn de falsch un de rischdisch Soorije 6,19 - 34
19 Soummeld eisch kou Schätz uff de Erd, wou die Motte un die Werrm see fresse kenne un wou Douchdiewe oibreche kenne un see klauwe,
20 soummeld eisch liewer Schätz im Himmel, wou wedder die Motte noch die Werrm see kabbutt mache kenne un ach kou Douchdiewe oibreche un see klauwe kenne.
21 Dounn dord wou doin Schatz iss, doo iss ach doi Herzz.
22 Des Aach gitt em Körper es Lischd. Woun doi Aach gesund iss, dounn werdd ach de gounze Kerl voller Lischd soi.
23 Woun äwwer doi Aach krounk iss, dounn werdd ach de gounze Kerl dunkel soi. Woun äwwer des Lischd in derr Dunkel iss, wie grouß muss dounn die Nouchd in derr soi!
24 Kouner kounn ferr zwaa Herrn schaffe; entwedder werdd er de oune hasse un de onnern liewe odder er werdd zum oune hahle un de ounnern nitt leide kenne. Ehr kennd nitt ferr alle zwaa Herrn schaffe, ferrn liewe Godd un ferrn Mammon.
25 Deswäije souch isch eisch: Sorschd eisch nitt um eijer Läwwe un dodrim, wous ehr see Esse häbbd, un ach nitt um eijer´n Leib un dodrim, wous ehr ouzuziehje häbbd. Iss dounn nitt des Läwwe wischdischer wie´s Esse un de Leib nitt wischdischer wie die Klaader?
26 Guggd eisch die Veschel am Himmel ou: Die seehje nitt, un die ernde ach nitt un soummele ach kou Vorrähd ferr die Scheijern ou; äwwer eijer´n Vadder im Himmel gitt eh´ne doch see esse. Seid ehr dounn nitt veel mäij wert wie die Veschel?
27 Wer vunn eisch kounn dounn mit all soine Soorije soi Läwwe ach nerr um oun Aacheblikk veelängern?
28 Un wous sorschd ehr eisch um eijer Klaader? Lernd vunn de Lilije, die wou uff em Akker wouchse: Die schaffe nitt un nähje ach nitt.
29 Trotzdem souch isch eisch: Selbsd de Salomo wour in all soine Prachd nitt besser ougezoche wie ou vunn denne Blumme.
30 Woun äwwer de liewe Godd schunn des Grous sou schäij ougezoche hott, des wou heijd uff em Akker stäijht un morije ins Feijer geworffe werdd, wous werdd er eisch dounn noch mäij schäijne Sache gäwwe, ehr Klougläuwische!
31 Machd eisch allsou kou Soorije un frouchd nitt: Wous solle mer heijd esse? Un wous solle mer heijd drinke? Un ach nitt wous solle mer heijd ouziehje?
32 Wall dodrum gäijhts ach de Heide. Eijern himmlische Vadder waaß, dass ehr des alles brauchd.
33 Eisch äwwer soll´s see´erschd um soi Himmelreisch un um soi Gereschdischkeid gäijh; un dounn werdd eisch des ouner alles dezu gäwwe.
34 Machd eisch allsou kou Soorije um morije; wall de nächsde Douch werdd ferr sisch selwer soorije. Jeder Douch hott genuch eischen Plooch.
Vumm Rischde 7,1 - 5
7,1 Rischd nitt, dass mer ach eisch nitt rischde dudd!
2 Dounn wie ehr rischde doud, sou werdd ach ehr gerischd werrn, un mit dem Mouß, wou ehr messd un oidaahld, gried ach ehr oigedaahld.
3 Wous siehsde de dounn des Splittersche im Aach vunn doim Bruder, äwwer de Balke in doim Aach hosde gour nitt gemerkkd?
4 Wie kounnsd de dounn iwwerr doim Bruder souche: Loss misch eh´mool des Splittersche aus doim Aach eh´rausziehje! - un dodebei hosde in doim Aach en gounze Balke stekke?
5 Du bisd derr fleischd en Heuschler! Zieh doch see´erschd de Balke aus doim Aach eh´raus, un dounn kounnsd de veesuche, des Splittersche aus doim Bruder soim Aach eh´rauszuziehje.
Vumm rischdische Umgoung mimm Heilische 7,6
6 Gäbbd des Heilische nitt de Hunde un werfd eijer Perle nitt vorr die Seiij, wall die kennde see mit ehr´ne Fiiß veerdroummbele un sisch umdrehje un eisch selbsd vee´nouner reiße.
Vumm Veedrau´e beim Bähde 7,7 - 11
7 Doud bidde, dounn werdd eisch gäwwe; suchd, dounn werdd ehr ach wous finne; un woun er oukloppd, dounn werdd eisch ach uffgemouchd.
8 Woun er bidde doud, dounn gried ehr ach wous; un woun er suche doud, dounn finndt er ach wous; un woun er oukloppd, dounn werdd eisch ach uffgemouchd.
9 Odder iss unner eisch ouner, der wou soim Buuh en Stouw gitt, woun er eh Stikk Brod häwwe wolld,
10 odder eh Schloung, woun er en Fisch häwwe wolld?
11 Woun schunn ehr, bäijße Kerle, eijerne Kinner des gäbbd, wous gud ferr see iss, wous werdd dounn see erschd eijer´n Vadder im Himmel denne Gudes gäwwe, die wou ehn um äbbes gebehde hou.
Die goldern Reschel 7,12
12 Alles, wous ehr allsou vunn de ounnern erwourde doud, des doud ach denne! Des iss des gounze Gesetz un ach die Prophede.
Vunn denne zwaa Wäh 7,13 - 14
13 Gäijht dorsch des enge Door! Wall des Door wou ins Veedeerwe feehrd iss weid, un de Wäh dord hee iss braad un veele gäijhn uff dem falsche Wäh.
14 Äwwer des Door, wou zum ewische Läwwe feehrd, iss eng un de Wäh dord hee iss gounz schmoul sou dass en ner gounz wenische finne kenne.
Vunn de falsche Prophede 7,15 - 23
15 Hiehd eisch vorr denne falsche Prophede; die kumme bei eisch wie (hourmlose) Scheef, äwwer in Werklischkeid sinn´s bäijße Welf.
16 Oun ehr´ne Frischde werdd ehr see erkenne. Odder ernd mer veeleischd Dornne vunn de Trauwe odder Dissdel vunn de Feische?
17 Jeder gude Boum brengd gud Fruchd, äwwer en schlääschde Boum brengd schlääschd Fruchd.
18 Vunn em gude Boum kounn mer kou schlääschde Frischde ernde un vunn en schlääschde Boum kou gude.
19 Jeder Boum, wou kou gude Frischde hott, werdd umgehaache un ins Feijer geworffe.
20 Oun ehr´ne Fruchd werdd mer see allsou erkenne.
21 Nitt jeder, wou iwwer misch säijd: Herr! Herr! Werdd ins Himmelreisch kumme, sonnern nerr die, die wou de Wille vunn moim Vadder im Himmel dou.
22 Veele werrn an denne Douche iwwer misch souche: Herr, Herr, sinn mer nitt in doim Noume als Prophede uffgeträhde un häwwe mer nitt in doim Noume Dämone ausgetrewe un in doim Noume veele Wunner gewerkkd?
23 Dounn werrn isch iwwer see souche: Isch kenne eisch nitt. Machd eisch ford vunn mer, ehr Gesetzes-iwwer-trähder!
Vumm Haus uff em Felse 7,24 - 27
24 Wer moi Wordde heerd un dodenoch hounneld, iss wie en kluche Mounn, wou soi Haus uff en Fels gebaud hott.
25 Wie en Wolkenbruch kumme wour un des Wasser in Masse ougeflut kumme iss, un wie die Sterr´m getobd hou un an dem Haus geritteld hou, doo iss es nitt oigesteertzd ; wall´s uff ehrem Felse gebaud wour.
26 Wer äwwer moi Wordde heerd un nitt dodenoch hounneld, iss wie en ouveenünfdische Mounn, der wou soi Haus uff Sound gebaud hott.
27 Wie de Wolkenbruch kumme iss un des Wasser in Masse ougeflut kumme wour, un wie die Sterr´m getobd hou un an dem Haus geritteld hou, doo iss es oigesteertzd un kourzz un klou gehaache wourn.
Vunn de Werkkung vunn de Berschpredischd 7,28 - 29
28 Wie de Jesus mit soine Redd ferdisch wour, wourn die Leid ousch betroffe vunn soine Predischd;
29 wall er hott see wous gelernd wie ouner, der wou (göddlisch) Vollmachd hott, un nitt wie ouner vunn de Schriffdgelehrde.